Tańce kurpiowskie                   KĄCIK REGIONALNY - Tomek Błaszczyk

                                     KURPIE - Kasia Bałdyga

    - Powolniak
    Najbardziej charakterystyczny i typowy taniec kurpiowski. Wbrew nazwie tańczony jest bardzo szybko. Ciekawą cechą jest to, że bywa dzielony w różny sposób. Spotykane są zapisy nutowe zarówno w takcie nieparzystym jak i parzystym. Przed rozpoczęciem tańca wszystkie pary ustawiały się jedna za drugą. Gdy muzykanci rozpoczęli grać, tancerze najpierw "deptali nogami" w miejscu i "dopiero poszła jedna para", potem druga itd. Tańcząc powolniaka, tancerze stawiają kroki długie i szybkie. Obroty są zamaszyste i energiczne. Nie ma w tym tańcu podrygiwania, czy podskakiwania. Jak powiadają na Kurpiach, ten jest uważany za najlepszego tancerza, który tak tańczy, że mu "śklanka" wody z głowy nie spadnie. Świadczy o pewnej gładkości i płynności tańca. Rytm taneczny powolniaka nie zawsze pokrywa się z rytmem muzycznym. Kroki w tańcu są trzymiarowe bez względu na metrum muzyki. Gdy melodia jest grana w takcie 2/4, to krok ten będzie rozłożony na półtora taktu.
     

    - Okrąglak
    Na Kurpiach znany jest w trzech odmianach, jako: cochany, suwany i chlapok. Jeśli chodzi o układ figur tanecznych, to podobny jest do oberka, z tą różnicą, że tańczy się go nieco wolniej. "Chlapok" to okrąglak z wybijaniem rytmu w czasie tańca przez palce i pięty. "Cochany" i "suwany" to ten sam taniec. Nazwę wziął od pociągania nogami po podłodze. Widzimy tutaj, że ten sam taniec w zależności od sposobu wykonania ma dodatkowe nazwy. Innym okrąglakiem jest tzw. "toniec" - jest to w zasadzie walc, ale tańczony powoli. Tancerze wykonują w trakcie tańca obroty w prawą i w lewą stronę na przemian. Obroty te są wykonywane co kilka taktów.

    - Konik
    To prawdopodobnie najstarszy taniec kurpiowski. Dziewczęta biorą się za ręce i tworzą kółko. W trakcie muzyki "przytrampują", skaczą,, a od czasu do czasu kucają na ziemi.

    - Wyrwas
    To również odmiana okrąglaka. Różnica polega na tym, że taniec przeplatany jest śpiewem.

    - Olender
    Taniec zapożyczony z innych kultur. Istnieją dwie wersje dotyczące jego pochodzenia. Według jednej był on przywieziony na Kurpie przez Holendrów - rzemieślników sprowadzonych przez królów polskich. Celem ich między innymi było podniesienie kultury leśnej na puszczy. Druga wersja mówi, że w Prusach po lewej stronie Szkwy znajdują się wyręby, zwane "holanderci". Stamtąd wzięli pochodzenie bartnicy Olendrzy. W czasie reformacji przychodzili oni na puszczę, by z misjonarzami protestanckimi werbować Kurpiów na nową wiarę. Razem z tą nową religią przynieśli na Kurpie ów taniec, który przetrwał do dzisiejszych czasów.

    - Oberek
    Taniec podobny do okrąglaka. Cechą różniącą od siebie te dwa tańce jest tempo. Przy tańczeniu oberka wykonuje się małe energiczne i ostre kroki obracając się dookoła. Niektórzy tancerze wprowadzają w czasie tańca pewne urozmaicenia, jak np.:tańczenie bez obrotów przez pewien czas, czy unoszenie przez tancerza prawej nogi na trzecią część taktu.

    - Żuraw
    Taniec, który wywodzi się również z grupy okrąglaków. To najbardziej zmysłowy, niemal erotycznym tańcem kurpiowskim.

    - Polka
    Tak jak okrąglak, tak i polka posiada kilka odmian. Na Kurpiach jest tańcem bardzo popularnym. W zależności od sposobu tańczenia i figur może być polka "równiejso", polka "trzęsiono" albo "trzęsionka, trampólka" - lub jej odmiana "fafur".
    - Polka "równiejso".
    W czasie tańca wykonuje się obroty w prawą lub w lewą stronę przy jednoczesnym posuwaniu się po kole. Charakterystyczny jest tzw. krok "półkowy" polegający na stawianiu nogi na przednią część stopy. Taniec ten tańczy się bez podrygiwania.
    - Polka "trzęsiona".
    Jest to odmiana polki "równiejsej". Cechą charakterystyczną jest to, że tancerze poruszają się z "przydrygiem", a zamiast dosuwania stawiają nogę z góry.
    - Trampólka. Tancerze wykonują obroty w prawą lub lewą stronę na zmianę, posuwając się po kole.

    - Fafur
    Jest to odmiana trampólki. Na Kurpiach nazwa ta oznaczają również wstążkę zawiązaną w kokardkę. Taniec ten jest więc lekki; Kurpie porównują go do rozwianej, fruwającej na wietrze kokardki. Tańczy się go zarówno w obrotach, jak i bez obrotów, w ten sposób, że jedna osoba postępuje w przód, a druga w tył, posuwając się po linii koła

    - Stara baba
    Taniec ten jest bardzo popularny na Kurpiach. Zawiera trzy rodzaje kroków tanecznych:
    - kroki boczne,
    - stąpnięcia w miejscu,
    - kroki obrotowe.


Źródło: Czasopismo "Kurpie", artykuł pt.: "Tańce i kapele kurpiowskie" � Andrzej Hyra
 

PIEŚNI


Powiadają ludzie

1. Powiadają ludzie, że ja malowana, a ja u matuli dobrze wychowana.
Ref. To i o la, to i o la o la la, /
to i o la to i o la la. / 2x
2. Taka już natura młodej kurpianeczki,
lubi śpiewać, tańczyć kurpiowskie piosneczki.


Jadą goście

1. Jadą goście, jadą koło mego sadu,
do mnie nie zajadą, bo nie mam posagu.
Ref. To i ola ola la la, / to i ola ola la. /2x
2. Choć nie mam posagu, ani swego domu,
jeszcze mnie matula nie da lada komu.
Ref.
3. Powiadają ludzie, że ja malowana,
a ja u matuli dobrze wychowana

Panie muzykancie

Panie muzykancie prosim zagrać walca,
bo my kurpianeczki, ochotne do tańca.
Tyś do mnie przyjechał, bom ja ci kazała,
przed takiegom chłopca, pięknie się ubrała.

Moja mamo jadą goście

1. Moja mamo jadą goście,
niedaleko są na moście.
Ref. To la la, o la la to i o la oj la la. /2x
2. Sykujcie mi śtyry syry,
boć to jadąkawaliry.
Ref.
4. Sykujcie mi kwartę masła,
boć to jadą chłopcy z miasta


Kiedym jo ziła

1. Kiedym jo ziła zionek zielony, /2x
przyjechoł do mnie mój narzecony,
mój narzecony
2. A jek przyjechoł z tato się zitoł, /2x
mamie sie kłaniał, o mnie się pytoł
o mnie się pytoł.


Pasła dziwcyna

1. Pasła dziwcyna byśki po życie, byśki po życie
ji urosila sobzie spódnice. /2x
2. Ji urosiła, bo rosa była, bo rosa była.
Chłopcy kochali, bo ładno była. /2x

Kanarek śpiewa

Kanarek śpsiewa, słowicek nuci,
nie kochaj chłopca, bo on cie rzuci.
Bo on cie rzuci, syrce zasmuci, zionek ukradnie, a som przepadnie. /2x
Posła do sadu narwała róz, które tak dawno przeksitły juz.
Zionuszki zije i myśli wciąż, który to będzie mój przyszły mąz /2x
Zęby ni Pan Bóg takiego dał, zęby majątek, urodę niał.
Zęby mnie kochał i lubziuł mnie, więcej nie zadom o nie , nie, nie. /2x

Przy dolinie

Przy dolinie rzycka płynie to i o la o la o la la.
Syroki liść na kalinie to i o la o la o la la.
Ref. O la la, o la la, to i o la o la. o la la. /2x
2. Jesce syrsy na jaworze to i o la o la, o la la.
Kogo kochom daj ni Boże to i o la o la, o la la.
Ref.
3. Ty chłopaku, ty som jeden to i o la o la, o la la.
Z to Maryno to sie nie zeń, to i o la o la, o la la.


Fordaka

1. Zalecał ni sie z Wolkowych Wojtek, /2x
chciał sie ozanić lec ni mioł portek. /2x
2. Matka ni sama portki usyli, /2x
fordake z boku ni wykroili. /2x
3. Fordaka z boku, knybel przy pasie, /2x
moja Maryno pocałujwa sie. /2x
4. Żebyś ty Jonie,nie robził psiekła, /2x
to ja bym tobzie pampuchy psiekła. /2x
5. Pampuchy psiekła i butla wódki /2x
u ciebzie Jonie to rozum krótki. /2x
6. Moja Maryno tyś pełna dumy, /2x
boś pozjadała wszystkie rozumy. /2x

Jezioro

1. Jezioro, jezioro, bystra woda w tobie.
Nadobna dziewczyno gadają o tobie. /2x
2. Gadają, gadają, jest temu przyczyna:
tyś chłopak majętny, jam biedna dziewczyna. /2x
3. Jam biedna dziewczyna, ubogo się noszę,
a ciebie Jasieńku, za męża nie proszę /2x
4. Mająteczek zginie jak liść na kalinie,
uroda i honor przy biednej dziewczynie /2x


Czerwone jagody

1.Czerwone jagody wpadają do wody,
powiadają ludzie, że nie mam urody.
Urodo, urodo żebym ja cię miała, /
dostałabym chłopca jakiego bym chciała. /2x
2. Raz mi matuś rzekła: córuś moja droga
przecież masz majątek, na co ci uroda?
Inne bez majątku lecz mają urodę, /
tam się chłopcy schodzą jak w las po jagodę. /2x
3. Stworzył Pan Bóg raka, żeby tyłem chodził,
stworzył i chłopaka, by dziewczyny zwodził,
stworzył i kukułkę, by w lesie kukała, /
stworzył i dziewczynę, żeby buzi dała. /2x

Gdzieżeś to bywał

1. Gdzieżeś to bywał czarny baranie, czarny baranie?
We młynie, we młynie mościwy panie. /2x
2. Cóżeś tam robił czarny baranie, czarny baranie?
Meł mąkę, meł mąkę mościwy panie. /2x
3. Cóżeś tam jadał czarny baranie, czarny baranie?
Kluseczki z miseczki mościwy panie. /2x
4. Jak cię tam bili czarny baranie, czarny baranie?
Łup cup cup, łup cup cup mościwy panie. /2x
5. Jakżeś uciekał czarny baranie, czarny baranie?
Hopsasa do łasa mościwy panie. /2x


Kukułeczka kuka

1. Kukułeczka kuka, chłopiec panny szuka.
Spozira, przebira i nosa zadzira.
Ref. Kuku, kuku, a-ha! a-ha! Oj diridi, oj diridi dyna, oj diridi dyna uha!
2. Chłopcy moje, chłopcy, w co wy tak dufacie?
Czy to w te surduty, co po jednym macie?
Ref.
3. Spytajcie kukułki, ona wam odpowie,
że ten najbogatszy, co ma dobrze w głowie


Zachodzi słoneczko

Zachodzi słoneczko za las kalinowy.
Drobny deszczyk pada, drobny deszczyk pada,
na sadek wiśniowy.
Na sadek wiśniowy i na roztnaryjon,
powiedz mi dziewczyno, powiedz mi dziewczyno,
kiedy będziesz moją?
Powiedz mi Kasieńko, powiedz mi na razie,
niech moje koniki, niech moje koniki,
nie stoją na mrozie.
Bo moje koniki talary kosztują,
jak jadę do ciebie, jak jadę do ciebie,
podkówki się psują

Oj nasi jadą

Oj nasi jadą, ciemno nie widać, ciemno nie widać, oj jak przyjadą, będą się migać, [ będą się migać.]
Z liści chałupkę miała, słomką ją zapierała.
Wyr wyr wyr ha ha ha oj dyli dyli ta dana, słomką ją zapierała.
A chłopcy głupcy byli, że się tam nie dobyli.
Wyr wyr wyr ha ha ha oj dyli dyli ta dana, że się tam nie dobyli.
2. Oj, nasi jadą, waszych nie widać, waszych nie widać, / oj jak przyjadą, będą się migać, [będą się migać.] /2x
Tańcował Kuba w sini, panny mu czopkę wzini.
Wyr wyr wyr ha ha ha oj dyli dyli ta dana, panny mu czopkę wzini.
Oj, nie płacz, nie płacz, Kuba, znajdzie się twoja zguba.
Wyr wyr wyr ha ha ha oj dyli dyli ta dana, znajdzie się twoja zguba

Konik

 Drepce konik, drepce,
do stajenki nie chce.
Żeby do Marysi /
poleciałby jeszcze /2x
2. W podwóreczku małym
studzieneczka stoi.
Kto jedzie, to jedzie /
konika napoi. /2x
3. Siwy konik, siwy uzdeczka jedwabna. Czy duża, czy mała,
kurpianeczka zgrabna. /x2


Źródło: Śpiewnik okazjonalny "ZTLOstrołęka", wyd OCK, opracowanie Joanna Niska
 

Stroje

 Strój świąteczny składa się z:

  • Koszuli lnianej haftowanej (kolor biało-czerwony), zdobionej koronką,
  • "kitla" - spódnicy wełnianej,
  • Fartucha,
  • "zapaski" narzucanej na ramiona,
  • Kaftanika, również wełnianego,
  • "wystki" - gorsecika,
  • Na nogach łapcie, chodaki-trepy zimą skórzane trzewiki,
  • Strój uzupełniały rzędy bursztynów i korali.
  • Młode i starsze kurpianki splatały włosy w 2 warkocze, wiążąc je razem wstążeczką, czasem chowały włosy pod chustkę. Chustki były na ogół jasne (czerwone lub żółte), w drobne kolorowe kwiatki, obwiązane dokoła czoła na kształt przepaski i związane z tyłu głowy. Zimą kobiety nakrywały głowy dużymi chustami, tkanymi w kratę, a pod nie nakładały sukmany lub watowane palta-szuby, tylko zamożniejsze nosiły kożuchy.

    Strój świąteczny męski składał się z:

  • Sukmany, z granatowym stojącym kołnierzem i granatowymi klapami i rękawami,
  • "jaki" (kamizelki),
  • Spodni wełnianych obcisłych (szarych lub białych),
  • Koszuli lnianej wiązana pod szyją czerwonym "faforkiem" (wstążeczką),
  • Nakrycie głowy stanowił kapelusz ozdobiony pawim piórem, w zimie była to granatowa czapka z czterema rogami obłożona "barankiem"
  • Całość uzupełniała laska, fajka, skórzana torba.
  • [photogallery/photo22676/real_p.htm]

    Architektura

    Domy były wyłącznie drewniane, dwuspadowe, pokryte słomą. Na szczytach domów umieszczany był krzyżyk lub chorągiewka. Okna z 6 szybek, miały ornamentowe górne belki. Okiennice malowane zwykle były na niebiesko, zdobione w kwiaty. Podobnie zdobione były drzwi. Plan domy był następujący: sień, alkierz, izba, komora. Wnętrze było ubogie, podłoga była z desek nie bielonych, sciany były bielone, sprzęty własnej roboty lub sąsiadów. Małe a nawet niektóre średnie gospodarstwa starały prowadzić działalność samowystarczalną.

    [photogallery/photo5122/real_p.htm]

    WYCINANKA KURPIOWSKA

    Kurpie jako region słyną z kilku specyficznych tylko dla tego regionu wytworów kulturalnych. Najsłynniejsze z nich to wyroby z bursztynu powstające tutaj od początku 17 wieku, inne to kurpiowskie wycinanki, rzeźby i palmy wielkanocne.

    Wycinanki robiły tylko i wyłącznie kobiety. Przedstawiają one rozmaite figury, smoki, kwiaty i różnych dziwacznych zwierząt. Kiedyś wycinanki te służyły do ozdabiania kurpiowskich chat, teraz są one ciekawymi pamiątkami z tego regionu. Poniżej można zobaczyć kilka wycinanek, więcej do obejrzenia w dziale galeria. Wyróżniamy kilka podstawowych rodzajów wycinanek:

  • Leluja
  • Koła-gwiazdy
  • Koguty
  • Wstęgi
  • Zielka
  •  

    [photogallery/photo11311/real_p.htm]

    Rzeźba

     

      

    Dziś jest:
    Webmaster: K. Kozon